Tre dømer på at rikfolk er dumme (og litt om dagens ungdom)

Eg kunne ha teke dette med det sedvanlege dommedagsperspektivet mitt, men i staden for så gjer eg det politisk. Dette er kva som skjer når pengane samlast hos få folk. Som har mykje fritid. Mykje tid til å «realisere seg sjølv». No er det gått for langt, vi må ta det tilbake, for verda som vi kjennar ho er på veg til å renne ut mellom tastaturknappane våre. Som tittelen seier; her er tre dømer på at ingen bør få vere rike på gods og gull; dei kjem berre til å bruke pengane på drit som dette:

Og eit norsk døme. Det sprer seg som ild i tørt hår:

Ungar no til dags. Ja, dei to fyrste er fødd i 1997 eller rundt deromkring. I 1997 var eg ein halvfeit niåring med tjukke brilleglas og ein kjeft som aldri sto stille (ikkje forandra meg mykje, med andre ord) – men det var ingen som sa at eg burde bli popstjerne for det. Ja jøss, klart eg drøymte om å vere med på Stjerner i sikte, men sjølv eg hadde beina litt på jorda (eg var ikkje særleg god i blokkfløyte heller). Hadde eg nemnt dette for foreldra mine hadde eg nok blitt ledd av og hånt rundt middagsbordet. Men no er det nye tider, Rebecca Black klarte det (han kiden frå Alene Hjemme klarte det ikkje, han vart narkis som alle andre barnestjerner på mi tid) og eg skal jaggu også klare det. Så no skal eg sei opp jobben, kjøpe slettetang og flytte heim til jenterommet. Lese TOPP og Girls (finst det enno?) og drøyme om han derre Justin Beaver. Kvar dag skal eg grine over fiskebollemiddagen om at mamma må ta opp lån for å realisere barndomsdraumen min om å bli popstjerne. Eg skal sjå på ho med dei store, blå dådyraugene mine og krevje min rett som det heilstøpte, velutvikla mennesket eg er. Leve ut the american dream, ikkje sant. Det er det som gjev livet til ein prepubertal dritunge meining, ikkje dødsvanlege fiskebollemiddagar og gloseprøvar. Engelsk lærar ein jo uanzett på internett, hallo.

Eg kan jo bli det nynorske glansbiletet i pre-teen-popen og gje ut ei fengjande poplåt med til dømes denne teksten:

iPoden min

Ipoden min er betre enn din

spelar musikk som eg tykkjer er fin

høyrer på black, høyrer på rose

eg held meg slank med babymat på pose

Dette er sjølvsagt berre eit utkast. Berre vent ein par-tre månader, eg skal få fleire klikk på youtube enn du fekk merknadar gjennom heile grunnskulen. Fnis!

Ikkje kom her og sei at eg IKKJE hadde potensiale.

Reklame

Tre filmar eg gjerne skulle sett

Jordas undergang gjekk meg hus forbi. No ventar eit og eit halvt år (eventuelt fem månader, dei lærde strides) i helvete på jord, men det nærmaste vi har komen så langt er eit nytt vulkanutbrot på Island (vart du overraska?) og kutt i ytingane til dei uføre. Ikkje noko nytt og ikkje noko vi kan motarbeide, med andre ord. Well well, this is the end, no skal eg slutte å snakke om dommedag og heller fokusere på litt meir positive sidar ved livet. Film til dømes.

Eg er verken manusforfattar eller regissørspire til tross for tre år på media og kommunikasjon. Men idèar har eg i allefall. Og det er tre filmar eg verkeleg skulle ynskje at nokon kunne lage:

1. Dramaet på Arnøy

Mange lokalsamfunn i Noreg har si eiga historie frå andre verdskrig. Heimbygda mi er ikkje noko unntak. To sovjetiske partisanar lagde ein base for radioovervåking i ei hule på nordsida av Arnøya, og lokalbefolkninga, m.a. pappa sin onkel Alf, hjalp russerane. Til slutt vart dei oppdaga, og til saman 11 personar vart skotne i Tromsø. Bestefaren min var ein av dei som blei dømd til tukthus i 10 år. Ei dramatisk historie eg har eit personleg forhold til, og ei historie eg trur hadde blitt ein spanande, lærerik og ikkje minst stolt film om korleis eit heilt lokalsamfunn på ein forblåst utpost i Nord-Troms bidrog til motstandskampen. (Og kor fantastisk hadde det ikkje vore viss ein hadde fått høyre årvikdialekten i ein spelefilm!)

Viss du ikkje vil vente til filmen vert ein realitet så anbefalar eg bokversjonen Dramaet på Arnøy av Kjell Fjørtoft.

2. The story of the rockabilly queen

Eg har tidligare nemnt i kraftige ordelag kor godt eg likar Wanda Jackson. Ho er omtalt som den kvinnelege utgåva av Elvis Presley, og eg tykkjer ho fortener meir merksemd som artist enn kva ho har fått hittil. Historia om livet hennar er spanande, men eg skulle gjerne visst meir om dama. I tillegg er ho er ein artist med stor spennvidde i kva ho lagar og kven ho samarbeidar med. Hadde eg hatt ein million kroner skulle eg kjøpt eit kamera,  reist til junaiten og gravd fram alt som fantes om Wanda Jacksons liv og laga ein fantastisk film om det.

3. Historia om Svarta Bjørn

Har du ikkje høyrt om Svarta Bjørn, seier du? Fy og fy. Dette er historia om verdas sterkaste dame (omtrent) som jobba som anleggskokke for rallarane i Narvik på attenhundretalet. Det er ei dame omgitt av mystikk og myter, og det er ikkje ein gong heilt sikkert kven ho eigentleg var. I ei mastergradsoppgåve blir det sagt at

«…Historiene om Svarta Bjørn tilsier at hun både var en helgen og en skjøge, og referansene til hvordan hun stelte for rallarene er også tvetydige.»

Spanande? Jaaa! Nokon må lage ein film om dette! (Dette er det også skriven ein roman om. Den heiter berre Svarta Bjørn og finst garantert på eit bibliotek nær deg.)

Kva filmar vil du sjå? Skriv i kommentarfeltet!

Ti ting å gjere før verda går under

Om to dagar går jorda under, i fylgje folk med visse kontaktar. Helvete på jord, og så vidare. Og eg får ikkje løn før i morgon.

Eg tenkjer at viss du trur på at verda faktisk kjem til å gå under og at dommedag er eit faktum (eg trur det blir litt som i Disneyfilmen Aladdin når Jafar har fanga ånden i lampa og alt er mørkt, trasig og kaldt, og det snør, ikkje minst), så må jo desse to dagane vere ypperleg til å gjere dei tinga du aldri før har tort å innrømme at du eigentleg har lyst til. Ikkje nødvendigvis heilt crazy cocoloco ting, men sånne ting folk kjem til å sjå litt rart på deg for… dersom verden til tross for alt ikkje går under på laurdag. Men då kan du jo uansett berre glise stygt av dei når dei lever i helvete på jord fram til oktober (når den endelege dommedagen kjem, i fylgje sikre kildar).

Her er i alle fall ti ting du kan gjere før apokalypsen:

1. Sjå gjennom alle dei teite bileta på moronail.com eller ei tilsvarande side, for det er jo ikkje vits i å lese til eksamen allikevel.

2. Bruke opp alle pengane du skulle betalt husleiga med – på ein pub-til-pub-runde på byen fredags kveld, kor du smakar på alle drinkane på menyen.

3. Sjekke opp han eller ho du kunne tenkje deg å tilbringe nokre kjekke timar ilag med, men ikkje noko meir fordi du veit at vedkommande eigentleg er ubegripeleg irriterande i lengden.

4. Tatovere noko heilt klin kokos på ein veldig rar plass, berre for å ein gong ha gjort det.

5. Sniffe formfeitt. Du skal jo uansett døy.

6. Ringe ein du kjennar i junaiten og snakke i timesvis. Det er jo ikkje sånn at du kjem til å måtte betale rekninga.

7. Ha dommedags-hagefest kor alle tek med seg eit tonn med mat dei har stole i butikken.

8. Ete softis til du spyr.

9. Gå naken rundt i byen og glo på alle dei andre som hadde den idèen.

10. Kle deg ut som ein av det motsette kjønn og sjå om nokon oppdagar det.

Dette var ti forslag til kva ein kan gjere innan laurdag. Har du andre forslag? Kom med dei, men dei må leverast innan fredag klokka 23.59.

Snakkast…aldri. Hehe.

Jævla kvinnfolk som masar no igjen

Menn Med Makt går ikkje alltid i dress og slips. Nokon gonger går dei i heilt vanlege klede, kamuflert som om dei var heilt vanlege folk. Og av og til er dei heilt vanlege folk, også. Ein merkar ikkje at dei er Menn Med Makt før ein kjem i snakk med dei. Før ein har utveksla eit par setninger med dei om kva som helst. For viss det er noko dei tykkjer er interessant eller spanande, så trur dei gjerne at dei veit og kan veldig mykje om det, sjølv om dei mest sannsynleg (som alle oss andre) berre har sett eit nyhendeinnslag på Dagsrevyen eller lest eit lesarinnlegg i avisa om det. Noko som ikkje er særleg mykje, men ein Mann Med Makt kan få det til å høyres ut som om han har ein doktorgrad i emnet. Her er eit døme:

Du: Har du fått med deg den saka om dei femti milliardane han derre /namnet på ein rik og ufyseleg skipsreiar/ hadde gøymt unna?

Mann Med Makt: Problemet i samfunnet er jo at ein ikkje sett pris på dei som skapar verdiane. Altså arbeidsgjevarane. Dei ofrar og satsar og får skulda for alt. Vi i Noreg er fulle av janteloven alle mann.

Du: Jojo, men det er jo litt drøyt av han å berre snike seg unna med….

Mann Med Makt: (Avbryt) Men det er jo klart at vi treng lovar og og reglar til å regulere. Men han har jo tent pengane gjennom ærleg arbeid.

Du: Eg må faktisk stikke og rekke bussen.

Mann Med Makt: Veldig kjekt å diskutere politikk med deg. Skal eg køyre deg heim?

Døme nummer to:

Mann Med Makt: Fortell meg litt meir om deg sjølv. Kva musikk likar du, til dømes?

Du: For tida høyrer eg mykje på norsk undergrunnspønk frå byrjinga av åttitalet. Jævlig mange kule tekstar sjølv om nokon av dei er skikkeleg banale!

Mann Med Makt: Mhm. Eg likar Jan Eggum. Han har nokon skikkeleg djupe, bra tekstar. Han bør du høyre på.

Du (hatar Jan Eggum): Jan Eggum du, jasså. Eg høyrte at han spelte i Oslo her for litt sidan.

Mann Med Makt: Ja, eg var der for eg kjente ljodmannen. Jævlig mange fine damer som liker Jan Eggum, hehe.

Du: Du bør sjekke ut eit av dei banda eg snakka om, dei heiter Utbry….

Mann Med Makt: (Avbryt) Ja, Eggumen er fin han, han treff liksom både breitt og smalt på ein gong, om du forstår. Han har noken jævla fine gitarsoloar på den siste skiva og, men dykk jenter er vel ikkje heilt inne på sånne tekniske ting i forhold til musikk, hehe.

Du: Eg må faktisk gå no, har ein avtale med nokon venninner.

Mann Med Makt: Og vi som hadde det så fint?

Neste gong: Kvinner som maktkåte, griske kjerringer som utnyttar menns kjensler PÅ DET GROVASTE. Vil du vere med så heng på!

Ei heilt vanleg kåring ein heilt vanleg søndag i februar

Siden det er søndag blir denne bloggposten ei slags oppsummering av veka som gjekk. Det blir ei slags kåring av ting og tang som har skjedd i The Life of Lunemann, veke åtte, totusenogelleve.

Men beklagar, det blir masse ingen saftige avsløringar om kva undertøy eg brukar (vanleg). Eller store politiske hendingar ute i verda. Han der Disneyskurken Gadaffi får nokon andre ta ansvar for å skrive om. Dette er mi leikegrind, mine leiker og mine regler. Difor gjer eg dykk….:

Topp tre: Situasjonar eg har meir enn løfta på augebryna i overraskelse. Og for å gjere det heile ekstra spanande er alt utforma som små nyhendeartiklar i ei lokalavis. Sånn omtrent. Velbekomme;

3. Politikar fekk peanøttsmørpuppesjokk på jobb: – Han smurte tjukt på!

Tømrarlærlingen og Raudtaktivisten Lone Lunemann fekk måndag denne veka bokstaveleg talt eit puppesjokk i arbeidstida. «Vi satt og åt lønsjen vår i brakka. Ein utanforståande var tilstades og prøvde å dra eit par tørre vitsar i mellom dei tørre skivene våre.» Vitsemakaren såg sitt snitt då Lunemann hadde smurt peanøttsmør på den siste skiva si og ville matche det heile med ein blaut vits. Lunemann svarar dette når vi spør om kva han eigentleg sa: «Han sa at eg no kom til å få større puppar. Fordi eg åt peanøttsmør. Eg sa berre takk for tipset…og himla litt med augene.»

Lunemann er tydeleg prega av den dårlege vitsen. «Hadde det no vore eit ordspel, eit godt poeng eller noko eg kunne respondert på med ein kjapp replikk. Men eg blei verken veldig fornærma eller tykte det var ein særleg artig vits. Kva gjer ein eigentleg i ein sånn situasjon?»

Ikkje veit eg, og vi bevegar oss til plass nummer to.

2. Dansande drukkenbolt datt i dørken

Seint fredag kveld denne veka kunne eit entusiastisk publikum observere eit dyktig par svinge seg til tonane frå den mindre dyktige barpianisten på ein ukjent uteplass i Leirvik Sentrum. Men med svært høg promille og fart i svingrytmen måtte det ende galt. Den kvinnelege dansaren gjekk rett i dørken med hoftepartiet først og landa med korsryggen i ein skarp kant/høgdetrinn i golvet. Sjokkerte augevitnar forklarar at det først såg ut som kvinna skulle ta til tårane og bryte saman i intense smerter, men ho henta seg raskt inn igjen og fortsatte dansen til tonane av ei eller anna Creedencelåt. Som ho mest sannsynleg hadde bedt om sjølv. Redaksjonen har diverre ikkje lukkast å få anna kommentar frå kvinna i ettertid enn dette: «Ja, det gjorde inn i helvete ondt. Vonar eg ikkje blir invalid».

Jaja. Shit happens. Morosamt var det no.

Også til fyrsteplassen, øverst på europallen osv.

1. Prissjokk på studentfestival: Suppe like dyrt som øl!

Denne helga gjekk Øyofestivalen på Stord av stabelen (av KVA?!!?) og må oppsummerast som ein heildundrande suksess. Folk koste vettet av seg, dansa og gjorde sånne ting som ein gjer på festival. Og som seg hør og bør blei det solgt festivalmat over ein, utruleg nok, ganske høg sko. Sjølve maten var det ingenting gale med. Men å selje ein liten porsjon betasuppe til same pris som ein halv liter øl er ganske utruleg. Sjølv om det var flatbrød med.

Suppa var god den, for all del. Og eg kjøpte jo tre porsjonar. Så det som kanskje får deg, kjære lesar (klart eg har deg kjær), til å løfte på augebryna, er denne faktaopplysninga:

Eg åt betasuppe for hundreogfemti kroner i helga.

Det er ei sjuk, sjuk verd vi lever i.

Rett før vi oppdaga at prisen på øl og suppe var den same.

Kommunikasjon på tvers av grenser og land

Får mye rare epostar frå utanlandske folk for tida. Nokon har til og med tatt seg bryet å skrive på norsk. Norsk med Google Translate-aksent.

Hei dame, skal jeg være glad for å diskutere med deg

Profilen din er veldig interessant, sjarmerende, og vennlig med et snev av originalitet

Jeg håper dere vil diskutere hva noen minutter

signert: en beundrer

 

Denne fekk eg frå ein viss Mr Bruce:

Trenger du lån? Hvis ja kontakte oss umiddelbart.
Dette er informere deg om at mr Anthony Bruce i Web Financial Access Firm tilbyr utlån til publikum.
Vi tilbyr lån fra 50,000.00 kroner til 100,000,000.00 kroner på en nedbetalingstid på 1 til 20 år.

Interesserte personer bør fylle ut søknadsskjemaet nedenfor;

Fullt navn:
Adresse:
Beløp Needed:
Varighet av lån:
Formål Lån:
Land:
Forstår du engelsk språk:
Telefonnummer:
Yrke:
Månedlig Inntekt:
Har du søkt om et lån før?

Vennlig hilsen
MR Bruce,
Manager.

Noko anna som desse to epostane har til felles er at dei er jo ganske gode tilbod. Kunne godt tenkt meg eit lån på 50,000.00 kroner til jul!

Forresten, pelshaters: Eg fekk forskot på arv i går. Ein jævla revepels frå veldig gamle dagar. Takk mamma.

Hor or not?

Apropos tyskera

Håpar noen andre enn meg får denne på hjernen idag!

 

Visste du at det var borgarkrig i Noreg rett etter vikingtida? Og at birkebeinarane kjempa mot baglarane? Som ein periode blei leda av Erling Steinvegg (eller rettare sagt; han var tronpretendenten deira)? Eg flire meg i hjel!

Lunemann introduserar: Klein veke!

Denne veka er det KLEIN VEKE her i leikegrinda! Kvar dag kjem det eit nytt og kleint innlegg om ein ny og klein ting eller hending. Og viss du ikkje har peiling på kva ordet klein betyr, så står dette i nynorskordboka:

klein a1 (lty kleine, klêne «tynn, fin»)
1	veik, sjukleg, klen (2) bli k-
2	dårleg, skrøpeleg, i dårleg stand, klen (2) ein k- farkost / k-t arbeid / k-t gjort dårleg gjort, simpelt

For meg er det eit uttrykk som eg vokabulært adopterte då eg flytta sørigjenna. Lik det eller ikkje, kleint er det uansett. Og kleint som i flaut, lite teit ass, ubehagelig stemning, eks møtar ny kjærast, svigerforeldra dine er nakne, etc. Du får ein emmen smak i munnen og vil mykje heller plukke sigarettsneipar frå golvet på ein uteplass. Og då trur eg vi har begrepet på plass hos dei fleste. Eller må du ha det inn med teskei? Då kan du sende ei teskei til meg (adressa står i telefonkatalogen) så skal eg forklare det på nytt.

Men vekk frå mine ekstreme pedagogiske evnar; her er dagens kleine greie. Du har kanskje høyrt om det amerikanske bandet Extreme (som du kan lese kjempemasse spanande om her, hehe). Dei hadde suksess med ca to låtar. Den eine heiter Get the funk out og er relativt lite spanande. Men den du skal få sjå her har eit eige kapittel i boka om kleinheit. Eg høyrte den på Radio Noreg for ei stund sidan og holdt på dette ned frå stillaset. Eg høyrte nemleg nøye etter på teksten. I byrjinga kan låta virke veldig søt og romantisk, men i omtrent tredje verset går dei amok. Denne låta er eigentleg ein måte å lure kjærasten sin til sengs på. Berre høyr på dette:

Etter å ha lest teksten på nytt så har eg ombestemt meg. Det er berre tittelen og den søte gitarspelinga i byrjinga som er koseleg. Heile sangen handlar eigentleg om å lure nokon til å ligge med deg, og byrjinga er sjarmøretappen kor du latar som du er sååå interessert i hesten til din utkåra fjortenåring. Dette er neste steg, ho er blitt forelska og vil ikkje såre deg for alt i verda:

What would you do if my heart was torn in two
More than words to show you feel
That your love for me is real
What would you say if I took those words away
Then you couldn’t make things new
Just by saying I love you

Åååå, sjølvsagt ikkje. Og når du ser sånn ut er det jo enda vanskelegare å sei nei:

Rockebandet Extreme.

Neste steg er å komme med konkrete forslag. Og Extreme-gutane vil ikkje ein gong pakke det inn i fine ord, dei går rett på:

Now I’ve tried to talk to you and make you understand
All you have to do is close your eyes
And just reach out your hands and touch me
Hold me close don’t ever let me go
More than words is all I ever needed you to show
Then you wouldn’t have to say that you love me
Cos I’d already know

Herregud. Du vann!

 

Oppsummering: Dødsklein tekst. Videoen er like bra. Eg får spesielt gåsehud av den kastinga med håret og den veldig sensuelle måten å bevege leppene på når dei syng. Denne videoen er denne vekas Hanne Nabintu Herland. Berre at Extreme ikkje utgjer nokon reell fare for demokrati og sånn. Eller vent litt, gjer Nabintu det…?

 

Eg håpar de er nøgde og at de sei i frå dersom de har meir kleint å dele med meg. I morgon blir det kanskje noko betre. Spørs på kva måte det blir betre…

 

Takk for i dag.

Om å orientere seg i treningsjungelen

Eg har jo som kjent vore delvis sjukemeldt ei stund no på grunn av eit par jævlig betente (digresjon: Kan ein skrive betent på nynorsk? Skal ein ikkje ta vekk be-ein? Er armane mine tente?) armar. Ironisk nok har eg blogga sjeldent mykje i denne perioden. På godt og ondt. Godt for lesertala, ondt for handledda. Men whatevskies, det er på tide å sjå framover, tenke positivt, sjå ljoset i enden av tunnellen og så vidare. Og eg har fått beskjed om å trene meg sterk og tøff. Som doktoren sa; finne min eigen styrke. Eg lurar forresten på om akkurat det er ei medisinsk term.

Etter å ha nesten gugla meg ihel fann eg endeleg treningsforma som passar for meg. Det er verken yoga, zumba eller aerobic. Det er PILOTUS! Ja, du leste riktig. Pilotus er ein vel 150 år gamal treningsform utvikla av svensken Pontiac (tidl. Pär) Pilotus som freista lukka i Amerika rundt 1860. I staten Illinois skapte han ein treningsmetode for dei skandinaviske bondekvinnene som var busette der. Kvinnene hadde behov for ei allsidig treningsform som gjorde dei i stand til å stå i arbeid frå fire om mårran til ni om kvelden. Dei hadde behov for å vere superkvinner, og det har du og. Difor bør du prøve Pilotus! Då kan du bli den kvinna du alltid har drøymt om å vere!

I korte trekk handlar pilotusmetoden om å trene den hypofysiske kjernemuskulaturen. Ein set mykje fokus på søyleskoen nederst i ryggsøyla. Det er viktig at den er godt festa til ryggsøyla og dei bærande elementa i muskelkonstruksjonen. Eg tenkte å beskrive ein øvelse eg har brukt mykje. Den er ikkje så veldig komplisert berre du les litt mellom linjene!

Øvelse 1: Kom i utgongsposisjon – pilotusstillinga

Sett deg ned på golvet. Pass på å vere midt plassert på ei bjelke med begge låra på kvar side av c/c 60. Spre beina i ein 16 graders vinkel. Trekk pusten djupt. La armane dingle. Pust inn heilt til du kjenner at søyleskoen nederst i ryggsøyla treff bærebjelka du sit på. No kan du byrja å bore. Her er det viktig å ikkje miste konsentrasjonen om søyleskoen. Løft begge armane til dei ser ut som to motsatte L-ar. Slepp ut pusten i tre rykk. For kvar gong drar du overkroppen rundt i sirkel, så langt du klarar. Siste gong skal du ha komen heilt rundt. Gratulerar, du har no fullført pilotusstillinga for første gong!

Vanleg søylesko.

Heilt seriøst, eg skal byrje å trene noko anna enn kampsport no. Men det er så sjukt flaut å skrive at eg skal kjøpe fitnessball.

Veckans må-ha

Det er dritver ute og verre skal det bli. For oss som jobbar utandørs er det viktig med komfår som ein seier, og då meiner eg tørr og varm. Samstundes er det jo fett viss ein klarar å halde «fashion-feelingen» vedlike. Så for alle motebevisste som befinn seg mykje utandørs kan eg anbefale denne:

Ein klassikar som aldri går av moten. Byggebransjens «lille sorte». Ja, sjølvsagt er det «Molde regnjakke» frå Aalesund Oljeklede. Sjølvskriven tilbehør er regnbuksa i same modell.

Når du først skal hyre på deg noko sånt som dette lekre gummiantrekket kan det vere greitt å vite at det fins meir tilbehør som ikkje berre matchar djevelsk bra – men som også er praktisk og lurt. Som til dømes denne vesten her:

Eg har fått begge deler i løpet av den siste veka. No er det klart for fashion sense på byggeplassen og! Gje deg sjølv lov til å vere litt STILIG på jobb!

Eg avrundar med denne stripa –

– og er litt sur fordi eg har betennelse i begge armane og berre kan yte 50 % på jobb. Kor mykje er det liksom. KJEDELEG!